Bo gdyby wszystko już wiedziano

Gdyby tajemnic już nie było

Gdyby o Bogu wiedzę dano

To po co, po co, po co, po co, po co

By się dalej żyło

Nad zbrojne hufce i pancerze

Nad świat, co świat się zniszczyć stara

Nad tarcze, miecze i rzcerzy

Nad księgi, co jak wszechświat stare

Wiara, powiadam, wiara

Wiara, powiadam, wiara

Wiara nie byłaby już wiarą

A jeno wiedzą i nauką

Człek by się o przetrwanie starał

I nie miał czego, czego, czego, czego, czego

W życiu szukać

Nad zbrojne hufce i pancerze

Nad świat, co świat się zniszczyć stara

Nad tarcze, miecze i rzcerzy

Nad księgi, co jak wszechświat stare

Wiara, powiadam, wiara

Wiara, powiadam, wiara

Wiara, powiadam, wiara

Wiara, powiadam, wiara

Jakby się żyło bez nadziei

Że tajemnica jest w wieczności

Że siewca po coś więcej sieje

Niż po to, po to, po to, po to, po to

Po to by się stać nicością

Nad zbrojne hufce i pancerze

Nad świat, co świat się zniszczyć stara

Nad tarcze, miecze i rzcerzy

Nad księgi, co jak wszechświat stare

Wiara, powiadam, wiara

Wiara, powiadam, wiara

Wiara, powiadam, wiara

Wiara, powiadam, wiara