Słońce błyśnie między wschodem a zachodem

Mimochodem obrysuje miasto chmur.

Jednych dziegciem dzień nakarmi, innych miodem,

Temu głowę wzniesie, temu napnie sznur.

Trochę starsze znów się stanie to, co młode,

Jakby strzepnął ptak kolejną kroplę z piór -

Mimochodem, mimochodem

Jakby strzepnął kroplę z piór.

Tym pod nogi róż kobierzec, tamtym - kłodę,

Pozostałym, mimochodem - byle co.

Frustrat skargę śle, laureat pisze odę,

Raz się dobro jawi złem, raz - dobrem zło.

Słowo wpada w morze słów, jak kamień w wodę,

Krążek myśli pozostawi, brnąc na dno -

Mimochodem, mimochodem

Krążek myśli, brnąc na dno.

Cierpi syty, niepojętym zdjęty głodem,

Zgłodniałego - mimochodem syci złość.

Temu - mostu przęsło, temu - dom z ogrodem,

Komuś o coś chodzi, za kimś - chodzi coś:

Na stracenie, na pożytek i na szkodę,

Jak złośliwie między psy rzucona kość -

Mimochodem, mimochodem

Między przy rzucona kość.

Tańczą, walczą, zieją żarem, zioną chłodem,

Mimochodem spalą w pył, zetną w lód.

Swego Boga za słomianą szarpią brodę,

By im dał nadziei źdźbło, ładu łut.

Sen - za jawę biorą, karę - za nagrodę,

Odtwarzając krótkie scherzo swe - bez nut,

Mimochodem, mimochodem

Krótkie scherzo - bez nut.

Nic już więcej z tego rymu nie wywiodę,

Mimochodem układając cierpką pieśń.

Pocieszenie tylko dodam na osłodę,

Że w niej drzemie mimochodem ważka treść:

Chwila światła między wschodem a zachodem

Wobec której trudno tak po prostu przejść

Mimochodem, mimochodem

Trudno tak po prostu przejść

Mimochodem...

Mimochodem -

Miasto chmur, chwile szczęść.