Wycieraczki skrzypią i znowu mam pod wiatr,

trzeci tydzień w drodze.

Piątym kołem myśli,

nie boję się policji a ścigam się choć nie ma z kim.

Za jeden dotyk,

za papierosy dwa...

Wciąż nie wiem dokąd jadę i po co.

Chociaż droga to donikąd- nie wracam.

Torba gruzu i kamieni- mój bagaż.

Jedna tylko rzecz na świecie ukoi- przejrzeć się w zamkniętych oczach Twoich.

Nocą widać więcej, nikt ze mną jechać nie chce,

milczę do Księżyca.

Mijam wschody Słońca

i mokry od gorąca widzę jak zawraca czas.

Za jeden dotyk,

za papierosy dwa...

Wciąż nie wiem dokąd jadę i po co.

Chociaż droga to donikąd- nie wracam.

Torba gruzu i kamieni- mój bagaż.

Jedna tylko rzecz na świecie ukoi- przejrzeć się w zamkniętych oczach Twoich.

Chociaż droga to donikąd- nie wracam.

Torba gruzu i kamieni- mój bagaż.

Jedna tylko rzecz na świecie ukoi- przejrzeć się w zamkniętych oczach Twoich.